Hayal Gücünün Atını Sonsuza Sürmediğin Tek Bir Gün Bile Geçmez !

Blogun da, beynimin de kodlarının kaymasından ötürü, bir süre kapalıydı, bu garip, manası olmayan mecra, bir anlamda macera. Blogun kodları düzeliyor, hiç kasmasanız bile, hazırları var, seçiyorsunuz o yapıyor. Ben de öyle yaptım. Ama beyin öyle değil. Toplayamadık, mereti. Stand by konumuna getirdim ben de, kontrolü diğer mühim organa yükledim. Bugünlerde böyleyim işte, bir çocuk düşünün, her gün oyun parkına gitmekten mutlu, ama elindeki şekeri düşürdüğünden ya da o ana kadar ki hayat tecrübesinin "düşecek ulan bu şeker" baskısından dolayı da bir parça üzgün olsun. Düşündünüz mü ? O, benim işte. Ama bu sefer, ne kadar ters köşeye düşecek olursa olsun, ne biliyim bi şıpagat, bi salto yaparak tutucam. Bu sefer o sefer. Bu sefer kesin. Valla bak. Sana diyorum. Hopp. Şişştt. Alooo.