Sunday, March 29, 2009

Hayat denen oyunu kaybederken yine,

Sorguladığım şeyler, yine kendimle alakalı. Bu sefer neden sorusunun yerine nerede'yi kullanıyorum. Zira gidilen bir yol var bu sefer, ya da biz gittiğimizi sanıyoruz. Çokça ben.
Azca sen. Olmamazcasına hatta.

Halbuki bu sefer, bir elimde kullanma talimatı vardı bu işlerin. Yanlış kitapçığı mı aldım, yoksa öyle okumayla olmuyor mu bu işler, bilemiyorum. Muhtara soruyorum, duymuyor bile, tek aday olmanın rahatlığı var üstünde, yüklenmiş biraya. Son mohikan yine sessiz, sabitlemiş kendini sarayın duvarlarına. O da tınlamıyor. Kendime soruyorum işte orada yine, nerede diye..

Bir bakıyorum, elim, kucağım dopdolu. Bir bakıyorum hiçbirşey yok. Bir bakıyorum, işte bu benim. Bir bakıyorum, koca bir aptal var karşımdaki arkası simli edevatın içinde.
Bir bakıyorum sen varsın, bir bakıyorum yok.
Hem de sesini bile duyamadan..

nerede yanlış yaptım..

Monday, March 23, 2009
























Affedersiniz siz baharmısınız ?
#6




Şarkıyı hatırlatan kadınlar mı, yoksa kadını hatırlatan şarkılar mı ?


Friday, March 20, 2009

Birşeylere ulaşabilmek için illa ozan olmak mı gerek şu dünyada ?

Friday, March 13, 2009

..Samsun asfaltında otomobiller
Ne güzel yollarda olmak şimdi..

Wednesday, March 11, 2009



Önce şarkıyı başlat.

""

Lovin' Life


Nasıl başarabiliriz bunu. Senin yöntemini denedim. Ama tek başıma olmuyor, yapamıyorum. Mutsuzluklarımı örtecek, büyük bir mutluluğum yok benim. Bu hayatta substitute mı olacağız yoksa starter mı ? Hep bir karar vermeye zorlarken bizi bu hayat, birşeyleri kaybetmeyi, birşeyleri değiştirmeyi göze alamazmıyız. Riske girdiğimiz, göze aldığımız şeylerin sonunda hep somut mutluluklar mı olmak zorunda. Film gibi bir hayatımız, şarkı gibi günlerimiz, şiir gibi anlarımız olamaz mı, olmasın mı..

Şimdi uyu, sonra eve dön. O zamana kadar, olan-olmayan-olacak herşeyin derin melankolisini tat. Ve sonra bana birşeyler söyle. Duymama gerek yok..
Bekliyorum..
""

All from Elizabethtown





Wednesday, March 04, 2009

Ne yazayım ki ben. Yazacak ne kaldı.
Ya çok körüm, ya da çok anlam çıkarıyorum.
Benim gözlerim hala kapalı mı yoksa halt mı etmişim.
Yusuf abi de öldü. Kenya, soğuktan donuyor.
Yolun bir yere gitmediğini bilmem kaçıncı kez test ettim, onayladım.
Söyleyin şimdi, ben ne yazayım.

Şarkılar hala yalan, şiirler hala manasız.
Bir el bekliyorum, beni çıkaracak.
Ama biraz dürtsün zahmet olmazsa. Geçen seneler, hamlaştırdı gerekli duyularımı..