Thursday, January 15, 2009

Heyecanlanırken karşındaki kalpler, yalnızlaştığını hissetmezmisin.
Ettim. En kötü maskemi taktım, onunla dolaşıyorum şimdi.
İsmimin üstüne, yalnızın yanına kötüyü de ekledim.
Yüreğine yenik düştüğünde başladığın yere dönersin ya onun gibi, pek bir şey kalmadı ona da.
Emirganda ki o dilencinin dediği gibi "-pardon 50 kuruşunuz var mı, takıldım da.."
An gelince, en doğru, en güzel, en süslü kelimeler zihnimde birleşince, belki o zaman, işte o zaman takılıp kalmayacağız bu hayatta.
Yok olabilirsin, gidebilirsin de hatta.
Ama bitti diyemezsin.

1 comment:

Anonymous said...

kalkar "bir an" gelir kalbinin neva perdesi, artık dokunulmaz değilsindir...ama bitti diyemezsin.